Þvíleikar veðrabreytingar á nokkrum dögum fyrir vestan

Við hjónakornin fórum vestur á miðvikudaginn var í miklu vatnsveðri. Mikið sem okkur langaði vestur í frí. Á Bröttubrekku voru ýmsir fossar og vatnsfjöll sem við höfum ekki séð áður á okkar ferð vestur, þau voru vel flest mjólkurhvít af rigningunni.

Mikið óveður gekk yfir landið, sérstaklega austur og norðurlandið. Við á vesturlandi landsins fannst jú að rokið væri mikið en ekki haggaðist hús né útihús. Vissulega lokaði ég gluggum og athugaði hluti úti fyrir og fylgdist með fréttum á klukkutímafresti enda áhugamaður um veðurfar og færð. Nú er ég komin heim í hana Reykjavík og finnst gott að vera komin heim heim heil á hófi.

Og svo þurfti bóndi minn að skilja efir eftir fáninn sinn á húsinu í dag. Í rokininu vafðist hann svo mikið upp á mæninn á húsinu að hann gat ekki náð honum niður þrátt fyrir hetjulegar aðfarir svo fáninn er enn þá uppi á húsinu.

Bestu kveðjur í Dalabyggð sem endranær kem fjótt aftur og næ fjánafjandandanum niður niður með hjálp fjölskyldunnar.