Ingibjörg Kristrún Einarsdóttir

Við hjónakornin fórum vestur á miðvikudaginn var í miklu vatnsveðri. Mikið sem okkur langaði vestur í frí. Á Bröttubrekku voru ýmsir fossar og vatnsfjöll sem við höfum ekki séð áður á okkar ferð vestur, þau voru vel flest mjólkurhvít af rigningunni.

Mikið óveður gekk yfir landið, sérstaklega austur og norðurlandið. Við á vesturlandi landsins fannst jú að rokið væri mikið en ekki haggaðist hús né útihús. Vissulega lokaði ég gluggum og athugaði hluti úti fyrir og fylgdist með fréttum á klukkutímafresti enda áhugamaður um veðurfar og færð. Nú er ég komin heim í hana Reykjavík og finnst gott að vera komin heim heim heil á hófi.

Og svo þurfti bóndi minn að skilja efir eftir fáninn sinn á húsinu í dag. Í rokininu vafðist hann svo mikið upp á mæninn á húsinu að hann gat ekki náð honum niður þrátt fyrir hetjulegar aðfarir svo fáninn er enn þá uppi á húsinu.

Bestu kveðjur í Dalabyggð sem endranær kem fjótt aftur og næ fjánafjandandanum niður niður með hjálp fjölskyldunnar.

Rétt eins og áður hefur komið fram í blogginu mínu erum við fjölskyldan mikið bílafólk sérstaklega með fornbíla. Hr. Freðmundur kom nýlega út á hlað eftir geymslu í bílahúsi Fornbílaklúbbsins á Esjumelum yfir veturinn. Hann staldraði nú stutt við í Hraunbænum en tók svo strikið suður með sjó með syni mínum. En það var ekki þetta sem ég ætlaði að tala um, síður en svo.

Nú hef ég til umráða lítinn smábíl sem foreldrar mínir eiga en þau eru hætt að keyra þannig ég skutlast þangað sem þarf að fara og hef bílinn. Svo kemur það til að bílinn þurfti að fara á verkstæði og ég ákveð að nota bara jéppann, gamla Fjallabóndann G-17.

Hann er afar traustur bíll ættaður að norðan og er beinskiptur. Svo fyrir það fyrsta þurfti ég að færa sætið framar til þess að mínir fætur nái í bensín og kúpplingu. Allt gengur vel þessa stuttu bæjarleið en það að þurfa stjórna gírunum var bara fullt starf.

Ég klára mín erindi og Fjallabóndinn bíður þolinmóður eftir mér. Glaðbeitt höldum við heim. EN þá byrjar að rigna og ég þarf að setja rúðuþurrkur í gang,þvílíkt ýskur í rúðuþurrkunum og ég alveg kófsveitt á brúnni milli Breiðholts- og Árbæjarhverfis, en heim komumst við greinilega jafn sveitt.

Fjallabóndinn er flottur en greinilega meira en fullt starf að keyra hann í rigningu.

Nú er ég að spá í veisluhöld næsta sumar, nánar tiltekið í júní. Verð fyrir vestan að sjálfsögðu með afmæli og skírn. Mig langar mikið að hafa grillmat og það er ákveðið. Afmælisbarnið þessi 60 ára gamli eiginmaður stakk upp á því að hafa hangikjöt, uppstúf með kartöflum og grænar baunir. Það væri svo einfalt. Mikið rétt.

En við ætlum að hafa grillmat, grillaðan á kolagrilli takk fyrir. Og nú vantar mig hugmyndir. Samt sem áður er ég komin með svona grunn að veislunni. Búið er að útvega stórt kolagrill, næstum. Svo ætla ég að hafa kartöflusalat, grænmetissalat, brúna sósu ala mamma og kaldar sósur og svo kjötið.Boðið verður upp á vín með mat. Á eftir að fá leiðbeiningar með rósavín hjá Gunnu mágkonu minni sem svo sannarlega kann að halda veislur.

Ég var rétt áðan að búa til gúllassúpu fyrir matarboð á morgun. Með gúllassúpunni verður líka sýrður rjómi og nýbakað brauð. Í eftirrétt verða alveg dásamlegar tertur, 3 litlar tertur með mismunandi bragði sem keyptar voru í flottu bakaríi í dag. Fórum í Kjöthöllina til að kaupa inn nautakjötið í súpuna, það er alveg ábyggilegt að í Skipholtið fer ég oftar.

Allt gott er að frétta úr Hraunbænum. Nú líður að forsetakosningum, málið er einfalt ég kýs núverandi forseta Ólaf. Að mínu mati sýndi hann kjark, þor og hug fyrir sína þjóð þegar allt annað brást. Ég veit ekkert hvað húsbóndinn kýs það er hans mál. Bið að heilsa þangað til næst.